| am | |
| I | cios i sierp i zwód i hak, |
| dm | |
| szum w | głowie, w piersi ból. |
| G7 | |
| But | kiejew Borys bije tak, |
| C | |
| no | kautów ciężki król. |
| F | |
| I | znów zapędził mnie do lin |
| dm | |
| i | choć zasłaniam się, |
| am | |
| znów | Krasnodaru dzielny syn |
| E7 | am | |
| na | deski posłał | mnie. |
| am | dm | |
| I | myślał sięgają pię | ściami mych szczęk, |
| E7 | am | |
| że | człowiek brzmi dum...! i | życie jest pięk...! |
| am | |
| Na | siedem leżę wciąć na wznak, |
| dm | |
| try | buny wyją w głos. |
| G7 | |
| Na | osiem wstaję i znów hak |
| C | |
| i | cios i ból i cios. |
| F | |
| Zni | szczony czuję się doszczętnie |
| dm | |
| bo | wiem, co tu kryć |
| am | |
| ja | of dzieciństwa czuję wstręt |
| E7 | am | |
| by w | twarz człowieka | bić. |
| am | dm | |
| I | dumał Butkiejew gdy | wył w koło tłum |
| E7 | am | |
| że | życie jest pięk...! i | człowiek brzmi dum...! |
| am | |
| A | na trybunach rośnie wrzask |
| dm | dm | |
| Pruj | flaki mu, to | tchórz! |
| G7 | |
| i | znów mnie Borys dyszlem trzask |
| C | |
| i | ja na deskach już. |
| F | |
| Sy | birak nie daruje mi, |
| dm | |
| choć | sam już ledwie tchnie, |
| am | |
| choć | jęczę mu przychamuj |
| E7 | am | |
| i od | pocznij durny | łbie! |
| am | dm | |
| Lecz | on nie odpocznie, aż | na gongu dźwięk |
| E7 | am | |
| bo | człowiek brzmi dum...! i ży | cie jest pięk...! |
| am | |
| Znów | czort po ringu goni mnie |
| dm | |
| aż | nagle strasznie zbladł, |
| G7 | |
| bo | tak tym biciem zmęczył się, |
| C | |
| że | sam na deski padł. |
| F | |
| Wznie | siono w górę moją dłoń, |
| dm | |
| tę | co nie biła go. |
| am | |
| Na | deskach plackiem leżał on, |
| E7 | am | |
| But | kiejew - król K. | O. |
| am | dm | |
| I | myślał, że człowiek brzmi | dumnie, że hej, |
| E7 | am | |
| a | mnie czasem brzmi, a czasem ciut | mniej. |